spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum
mihi superest sepulchrum
non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus
libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra
me
cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non
exaltabuntur
praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient
posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram
eis
caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi
in nihili redacta sunt
stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam
suscitabitur
et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet
fortitudinem
igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in
vobis ullum sapientem
dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt
torquentes cor meum
noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero
lucem
si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi
lectulum meum
putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea
vermibus
ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis
considerat
in profundissimum infernum descendent omnia mea putasne
saltim ibi erit requies mihi
